No er det på alvor - her leitar vi etter kos i kvar ei krå og kvart eit augneblink.
Har endå ikkje vore på loftet og stroke kjøkkengardiner, - fordi endå ein legetime skulle unnagjerast først.
Likar ikkje å ha grunn til å gå til legen ein gong i veka - gleda i dag var at då turnuslegen trong nokon å drøfta tingenens tilstand med - så var ein heilt allminneleg danske - absolutt i kategorien små gleder, men med ei forbausande sterk kjensle av tryggheit!
Sit her med ein stor dose cappucino - og ikkje kvardagskaffipulver - men laga på kanne og med oppvispa varm mjølk.
I tillegg til vasking av kjøkkengardinene i går, vart den delen av kjøkkenet som er nærast komfyren bortimot skurt - skal byte ventilator&skåp med det første...
På hylla over grua har alle kaffikannene og mjølkevarmarar og ymse god kaffi for ulikt bruk, stått heilt i fred i sommar. Under vaskinga/ryddinga i går, vart eg minna på saknet av den store verda...
Det regnar mykje, - eg er absolutt versjuk i tillegg, og han hin i heimen fer i fjellet mellom Undredal og Stegen og leitar! Eg er nok litt versjuk på vegne av alle dei med vanskelege bekymringar også.
No går eg og stryk kjøkkengardiner - og tenkjer litt tomme høgvyrdige tankar ved strykebordet på aller øverste loftet!
Etterskrift - Han hin har visst vore sambandsmann i dag, og ikkje gått i brattaste fjellet får eg melding om no i ettermiddag...
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar