- og beduinleiren er berre litt av det vi skal oppleve i dag...

Eg byrjar innsjaa at det vert vanskeleg aa faa med alt, og iallefall i rett rekkefoelge naar eg kjem heim...

men vi startar med barnehagen i dag...

Beduinleiren i ettermiddag vert endaameir eksotisk...
programmet utviklar og endrar seg - men noko staar fast,
laerdoelene bidreg med vafler og eplekake paa avskjedsfesten paa fredag...

og dagen vart noko ansleis enn venta uansett...


barnehagen var praktfull rundt 20 skjoenningar paa kvart "klasserom" med raudruta overdelar - driven av den palestinske kvinneorganisasjone vi vitja i gaar.. starta i 1962 - med den korte svangeskapspermisjonen og den hoege arbeidsloeysa er det ikkje alltid store valet... ein herleg plass..

etterpaa var vi paa vitjing hjaa guvernoeren i Jeriko og Jordandalen...
eit inntrykk som ogsaa gjorde stort inntrykk paa oss...
men guvernoeren var ein fredeleg og triveleg kar - hadde framleis evna til framtid og haap og vyer...

og Mari og Jostein gjorde oss stolte i si paa sparket orientering om oss!

paa turen nordover Jordandalen og gjennom sjekkpunktet saag vi verknadane av at vatningsveiter og kanalar vert gravd over, blokkert eller liknande og at vassvegar vert endra og at det vert bora etter vatn som gjer til at palestinske omraade vert vasslause og maa evt handle vatn hjaa okkupasjonsmakta...
og storleiken paa plantasjane - og hindringar paa eksport for andre...
sint og trist...


saa bar det i veg til beduinen og floytespelaren -Abu Sultan_  ingen leir med telt som vi igrunn kanskje forestilte oss...

ein gard med alle koner og alle barn og resten av slekta - og ein skule i landsbyen som den norske stat har bidrege til - og den nydelege maten ete med skei og lefse rett fraa store fat som vi delte og frukt meir eller mindre rett fraa trea... skal skrive meir seinare om dette..





saa bar det heimover med sjanse til aa faa dusja og kvile litt eller skrive litt og saa er det aa gjere seg klar til aa gaa paa middag til Jomaa no klokka 7...

Jomaa som laga lefser paa ein ovn laga av eit oljefat under Laerdalsmarknaden 2004 - den mest generoese og oppmerksame mann trass betydeleg enklare levevilkaar enn dei fleste andre av venene vaare her...

Vi var også innom ein seinkveldvisitt for å sjå den nye heimen til Suleiman og kona hans.

Elles hadde tildoemes Suad aldri vore i omraadet nord i Jordandalen foer - her er det snakk om mindre enn ein times reise...
Eg faar vente med til eg kjem heim foer eg skriv om dette...

aa setje seg i bussen saman med oss til Jerusalem og Betlehem i morgon og berre bli med oss er tildoemes ikkje like enkelt som aa ta bussen til Oevre Aardal... distansen er ikkje ulik...